Uykusuz kaldım yine bu gece
Nöbete girdim kapının önünde
Gece rüzgarının uğultusu kulaklarımda
Ürperdi tenim sensizlik dolaştı kanımda
Yazdım yeşil gözlerine sevdamın esrarını
Çizdim duvarlara yokluğunun her anını
Sıkıntı aldı başını yürüdü gönlümde
Dertler sardı peşi sıra içimde
Yandım ben hasret ateşinde
Gözlerim seni aradı karanlığın içinde
Bir umut ile hülyalara daldım boş sokaklarda
Hayalin belirdi camın önünde
Sana değil ama o hayale son bir yakarış gözlerimde
Sen tutkum sun ezelden beri olan
Sen kaderimsin alnıma yazılan
Sen sevdamsın içimde yaşayan
Sen ilk aşkımsın asla unutulmayan
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta