Son bir soluk Şiiri - Emre Kaan Hancı

Ay ışığı düşer pencereme
Tanrı elini uzatmış gibi
Aslında bu tanrıdan da kudretli

Kalp odacıklarına nüfuz eder
Her şeyi döndürür tersine
Sil baştan bir hayat vadeder
Akıbetin bak bu der
Aralar sana kapıları
Sevinirsin, o ardından bakarken
Umut pompalarsın oradan geçmek için
Düşersin apansızca tuźağa
O gün öldüğün gün unutma

İntiharı düşünmüyorum
Ama bu son durak
Gözlerimi açtım yıllarca yaşadım
Artık vakti kapatmanın
Son bir solukla
Veda edip susmanın...