Sen, fırtınada bile dalını kırmayan çınar,
Her düşen yaprağı yeniden hayata bağlayan…
Ben, gölgeni bile kıskanan o rüzgâr,
Şimdi senden istiyorum, son bir şans ver bana.
Varlığın, en karanlık gecemde güneş,
Duruşun, en ağır yükü kaldıran heves.
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta