Son Bir Nefes Şiiri - Mehmet Maruf Birlik

Sahilsiz bir şehrin kıyısından bakıyorum mehtaba,
Gözlerimden yağmur damlıyor,
Yüreğimde bir mum ışığı,
Dudaklarımda yanık bir sevda türküsü
Bir kır çiçeği.
Yanıp sönen bir yıldız,
Ve ağaçtan düşen son bir yaprak…
Piyanomdan bir yorgunluk notası daha.
Ağır ağır tuşların sesi karışıyor türkümün notalarına
Aşk kalbime saplanan son bir kurşundur belki,
Ya da telefonuma gelen son bir mesajdır.
Kaçak bir sigara sarıyorum
Türkümün notalarını tamamlamak için,
Ömürlük bir nefes alıyorum son hücrelerime kadar
Dumanını usluca bırakıyorum
Yeni oluşacak bulutlara.
Sevmek-sevilmek bulutları çiziliyor
Masmavi gökyüzünde,
Bıraktığım bu son nefesle…
Hani bulutlar kocaman dağları kaplar ya,
Dağlar görünmez olur.
Sigaramın dumanından da oluşan bulutlar;
İnsanı böyle sarar sevgide.
O bulutlarda şimşek gibi hissederim kendimi,
Üşürüm-titrerim-erir giderim.
Kül rengi bulutlar daha da koyulaşıyor.
Belki de karanlığın en tatlısını yaşıyor,
Belki de birazdan yağmur yine yağar,
Ardından taptaze güneş,
Tüm renkleri ile gökkuşağı…
Çizilmemiş tertemiz bir sayfa,
Bitmeyen bir kalem.
Ve SEVGİNİN sonsuz manası…
Ve SEVGİNİN sonsuz manası

(10.06.2006)