Son Bir Nefes Şiiri - Farettin Çakal

Bir yürekte iki aşığız ikimiz, Nasıl ayrı kalınır bilirmisin. Bir çiçekte iki tohumuz biz, Nasıl yeşerir görürmüsün.. Yere düşen bir yağmur tanesiyiz ikimiz, Birleştikçe coşan,coştukça çoğalan, Okyanuslara özlem duyan, Gökyüzünde bulutlar gibiyiz biz, Sevdayla savrulan, Mart ayında toprağa verilen hayat gibiyiz biz, Her baharda doğan, Her sonbaharda sonsuzluğa uzanan, Biz seninle göçmen kuşlar gibiyiz Yüzyıllarca aynı yolu izleyen, Nesiller boyu,süren, Her menzilde bir nefes veren, Biz seninle fırtınalı günlerde, Limanda bekleyen gemiler gibiyiz, Dugun denizlere, aydınlık sabahlara Özlem duyan. Biz seninle bir yürekte sevda gibiyiz, Ayrılırsa yok olan, Birleşince yaşayan, Biz seninle aynı topraktan yoğrulan bir ruh gibiyiz, Ve aynı duyguyla varolan. Sonsuz yolculukta sallanan eller gibiyiz, Umutsuzca uğurlanan. Farettin ÇAKAL0307