Gün batıp geceye dem vurunca karanlık
suskunluğumu gecelere çekerim dar ağacına.
Sessiz çığlıklarımdır beni boğan
gecenin deminde derin bir kuytunun soluksuz karanlığında.
Boğazıma geçen ilmik, senden kalan sensizlik
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
'sensizlik' şairin kalemini kırmış. karar 'darağacı'.
Kutluyorum çalışmanızı...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta