Son Bir Kez İnanmak… Şiiri - Yorumlar

Belki hepimiz sitemlerle ölüyoruz. Belki hepimiz yetersizlikle, becerisizlikle ölüyoruz.
her gün bir başka kayıpla kapanıyor kendi üzerine; ruhumuzun sınırlarını bir neşterle zayıflatarak.
Belki de her gün ölüyoruz anlaşılamayacak olduğumuzu duyumsayarak
Gün gün kaybediyoruz sevgiyi ve inancı, sonra aniden can veriyoruz, yasayacak bir ideal kalmayınca ve sonra yeniden doğuyoruz belki uzak bir diyarda bir filiz gibi, bir fidan gibi var etmek için sevilecek bir şeyleri...Karada doğup karada tükeniyoruz küçük yerleşik oyunlarımızla.
Çaresiz ellerimizle kazıyoruz kendi mezarımızı ve kendi kendimizi itiyoruz günden güne özenli aldanışlarımızla...
Elveda yasam beni sen oldurdun...
Elveda toprak, ruhumu kuruttun sıkıcı düzeninle...