Son Bir Kez Daha Gül

Sadaka niyetine bir tek gülüşün yeterdi ömrüme,
Varsın ıslansın sana adadığım şiirler,
Kanasın incinen gururlar,
Paramparça olsun yalnızlığım.
Yeter ki kırılsın sessizliğim gülüşünle,
Güler misin?...

Şimdi gülüşüne hasret; vadesi dolan tebessümlerim,
Bakışına hasret; hüzünle demlediğim bekleyişlerim,
Sana hasret, yüzüne, sesine, yüreğine hasretim.

Şimdi seansları kapanan kahkahalarım ağlıyor yokluğuna,
Gamzelerim üşüyor bitkisel bir yalnızlıkta,
Son bir kez daha gül ne olur, son bir kez daha gül…

Gül ki güller açsın gül yüzünden,
Son bir kez daha gül…
Gülüşün korkutsun yalnızlığımı,
Bakışın dağıtsın efkârımı,
Gülüşünden yoksun olmaktansa,
Bu gün ölürüm yağmurlar yağmadan.
Ya da dirilirim denizler boğulmadan,
Son bir kez daha gül ne olur…
Ömrümün diyeti olsun gülüşün,
Son bir kez daha gül…
Sadaka Niyetine Olsun Gülüşün…