Dantela yakalı önlüğümün
ilk düğmesiydi bakışınız
İlk dersiniz
lekesiz gülüşler koymaktı gözlerimize
Sonra, sonra merdiven kurmak özgürlüğe...
Bilseniz nasıl özledim
büyümek için hesapsız harcadığım çocukluğu...
Son bir ders daha verin
son bir ders, öğretmenim!
Bunca yılı katarak hesabıma.
Kayıt Tarihi : 28.10.2010 22:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)