bilmem kaçıncı sonbahardır bu yaşadığım
hazana karışıp solarken günler
kaçıncı dökülür önüme ayrılıklar.
aşkın rengi sararır solar
ah! ..yanar can evim yanar.
kuruyan dallarda asılı kalır
sararan çırılçıplak hayallerim
güz güneşi yakar içimi
yanar ruhum
kıpkızıl düşer gökyüzü
karşı dağlardan her gece
kanar yüreğim...kanar.
kim bilir hangi şehirde gezinir şimdi
örgülü saçlarıyla çocukluğum
ve nerede kaldı bilinmez
bulutlarda dolaşan masmavi gençliğim.
rüzgar bir ıslık tutturur inceden
yağar başımdan bembeyaz yıllar
gümüş tellerime takılır mazi
dolar gözlerim...dolar.
aşkın kısık sesi yorgun düşer ellerime
sevdiğim şarkılar duyulur uzaktan
havada son bir bahar
eser durur başımda bilmediğim bir rüzgar.
ey! ...bu sonbahar
kaçıncı gelişindir senin.
12.Ekim.2006/Nevşehir
Seher ErcanKayıt Tarihi : 21.10.2006 14:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Örgülü saçlarla gezindiğimiz ,bulutlarla dolaşan masmavi gençliğimizi her yıl biraz daha anımsamaz oluyoruz.
Başka gündemlerle sürdürmek durumundayız yaşamı.
Yeni bir sonbahardasınız Değerli Şair.
Benim de geçmişime doğru karşıt bir yolculuğa çıkarıyor bu şiiriniz.
Sağlıklar,esenlikler diliyorum.
Erdemle.
Yapraklar dökülmemiştir sanki... Gökten muştu düşmüştür, serilmiştir ayağımız altına.. Yürürken bizimle konuşmuştur sessiz hışırtılarla...
Seher Hanım; kimi hazan der, kimi hüzün mevsimi... Ama ben severim her sonbaharı... Belki 'Son Bahar' olduğundan; belki ne üşüten, ne de yakan yanından...
Çok güzeldi şiir... Kutlarım, efendim...
TÜM YORUMLAR (21)