Son Bir Bahar Şiiri - Mehmet Çakır

Zemheri gününde buz kesti tenim
Beni ayazlarda bul ne olursun
Gidersen toprağa düşer bedenim
Can verene kadar kal ne olursun

En kara günümde sen güneşimsin
Doğ da şu virane gönlüm süslensin
Hücrelerim ışığınla beslensin
İliğime kadar dol ne olursun

Son bir bahar olsun giren sonbahar
Ayrılma yanımdan çıkana kadar
Kururken dalında bütün yapraklar
Sen benim yağmurum ol ne olursun

Yokluğun ölümün öteki adı
Sensizken hayatın kalmıyor tadı
Artık öleceğim bırak inadı
Gittiğin yerlerden gel ne olursun

Dizimden ayırma bir an dizini
Her dem seyredeyim güzel yüzünü
Hiçbir sebep ağlatmasın gözünü
Yediveren gibi gül ne olursun

Can beni istemez çıkar bedenden
Bu ruh firar eder inan bu tenden
Sensiz yaşayamam gidersen benden
Canım olduğunu bil ne olursun

Son bir bahar daha aç dallarımda
Son bir gece daha yat kollarımda
Sensiz hiçbir mevsim değil umrumda
Giderken canımı al ne olursun

Henüz vakit varken pişmanlık neden
Son bir defa düşün vazgeç gitmeden
Hala bir şansın var eyvah demeden
Erkenden kapımı çal ne olursun

12.07.2008
VEZİRKÖPRÜ