Son Bilet Şiiri - Mecit Aktürk

Davullarla karşılansak ne çıkar
Haçlı için hep itilen eldik biz
Alnımız ak, başımız dik ve vakar
Gücümüzle bu günlere geldik biz

Çileliydi seksenlerin öncesi
Dışardaydı çoğu evin WC'si
Düş kurarken toprak oldu nicesi
Sılamıza hasret ile öldük biz

O zamanlar ne tuhaftı ne banal
"Türkiyenin Sesi" idi tek kanal
Haberleşmek ya çok zordu ya hayal
Turnalarla yâre haber saldık biz

Nevbaharda sılamda gül açarken
Yaz görmedik yıllar hızla geçerken
Siz huzuru yudum yudum içerken
Neşe için göle maya çaldık biz

Dilimizin sılayı her yâdında
Acı vardı balın bile tadında
Hüzzam çalan her kemanın odunda
Kan ağlayan ah çeken o teldik biz

Gözlerimiz uzaklara dalınca
Soluyordu evimizde Gül, Gonca...
Söz konusu vatan bayrak olunca
Coşkuları bendler yıkan seldik biz

Ya hasetten ya Türk'ümün dininden
Bezdik ya hû haçlıların kininden
Geçer iken her aynanın önünden
Bahtımıza acı acı güldük biz

Ter dökerken altmış yıldan bu yana
Ne demeli vefayı yok sayana
Kalkınırken Paris, Berlin, Viyana
Teşekkürü bir kabirde bulduk biz

Gençlik varken ölüm dile dikendi
İşler yoğun, dönüş için erkendi
Bugün-yarın derken ömür tükendi
Vakt-i selâ; musallaya kaldık biz

Velhasıl hiç gün görmedik hayatta
Ne sarayda gözümüz var ne yatta
Kefeni de hazırladık, hem hatta
Son bileti kargo için aldık biz.