Yollar sana hep yabancı
Gidilesi degil artık,
Akıyor ömrün gibi,
Yüreginde binbir hüzünlü duygu,
Ey yaşlanmış yürek,
Farkındamısın zalimliğini zamanın
Tam da olgunlaşmıştı meyvesi hayatın,
Ne Savaşlar,Ne Yokluk, Nede Sevdaydı bu kopuş,
Dur yolcu bu hayat kaç kişilik....
Sevdanın yorgunluğunda,
Kutupların ıssızlığı kadar soğuyan yürek,
Nasıl çarparki güvercin heyecanında..!
Ufka uzanan çizgideki ayak izlerinin derinliği,
Yüreğindeki kaçak yolcuların ağırlığından olsa gerek..
Dur yolcu kaç kişilik bu hayat..?
Kayıt Tarihi : 9.9.2008 03:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İki kişilik hayatı
Kendinle paylaşmak
Yalnızlığa katlanmak
Doğruca yaşamak
Kolay mı? dersin..
Kolaysa başına gelsin..! saygılarımla
TÜM YORUMLAR (1)