Son Başbuğum Şiiri - Levent Bilgi

Milyonlarca yürek o gün yaslıydı
Gökte bulut mor, saçlarında beyaz kar
Yazdığı son tarihe ağlıyordu
Böyle bir gün görmedi Kızılay Meydanı
Uğurlanan asırlık son başbuğumdu

Dava uğruna ölen imanlı şehitleri
Türkümün son bestesinde suskun kopuz tar…
Dört bir yandan gelen dava erleri
Omuzlarda ecdadınaydı son görevleri
Anadolu’yu titretip giden son başbuğumdu

Sanma ocaklarda yalnız resmin kaldı
Dalgalanırken üç hilalin arşa dikili tuğun var
Şahlandırdığın Anadolum gidişinle tefekküre daldı
Sözlerde sancak yıkılmaz gayri gençlerin aldı
Eylülleri gögüsleyip giden son başbuğumdu

Elbet bir gün bende toprak olurum
Dedin ki bu yol çetindir turanı tarih yazar
Yaprakların Hazan oldu kırıldı dalların
Mahzun suskun ve öksüz kaldı yavruların
Yolculuğa milyonlarla uğurlanan son başbuğumdu

Levent Bilgi