Son bakış olur mu demeyin. Bir son bakış vardır birşeyler içinizde tükendiğinde attığınız, bir de son bakış vardır ölürken miras bıraktığınız. Her gün görseniz de kızdığınız, kırıldığınız eşiniz, dostunuz veya arkadaşınıza son bakıştan sonra da bakışlar atarsınız ama son bakışın yeri farklıdır. Birşeyler için çok geç olduğunu vurgularsınız o bakışla.
Bazen söze gerek kalmaz, sözler söylense de bakıştaki büyüyü bulamaz. Kesin, net ve açıklayıcı olan, ele veren, öldüren, güldüren ve süründüren bakıştır.
Ama nerde o eski bakışlar? Eskiden insanlar karşısındaki insanın yalan söyleyip söylemediğini, ne hissettiğini bakışlarından anlarmış. Ama artık tam bir tiyatro sahnesi içinde geçiyor hayatımız. Her bakış rol akıyor. Gözlerinizin içine baka baka yalan söyleyebiliyor artık insanlar. 'Seni Seviyorum' diyor. Artık gözler ve bakışlarla yitip gidiyor en güzel sözlerin anlamları. Bakışların saflığı kalmadı.Bütün gözler iyi birer tiyatrocu. Rol yapamayan bütün gözler Anadolu'lu.
Kimseye son bakış atmamanız dileğiyle, bir gün geri dönmeniz gerekebilir, oyuna devam....
Sevim Atan
02.08.2006
Tamamını Oku
Yazım kurallarını önemseyen bir yazıyla karşılaştığımda içim rahatlıyor.
Cümle kuruluşlarına da özenmiş. Derdi belli, ne anlattığı belli.
İçeriğine gelince.
Tek itirazım ' Rol yapamayan bütün gözler Anadolu'lu. ' ifadesine.
Bir zamanlar mertlik ve saflıkla özdeşleştirildikleri muhakkak, Anadolu çocuklarının.
Bugün öyle bir ayırım kalmadı.
Belki bu ifadenin yerini ' İnsanla en az muhatap olan, ' almalı.
İnsan insana karıştıkça, insanlığından bir şeyler yitiriyor.
İlk bakışta tuhaf gelebilir ama öyle.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta