Ayrılırken tren gardan, tebessümler ediyordu,
Bilemedim ben bunun son tebessüm olduğunu.
Dönüp geriye bakarken, sanki bekle diyordu,
Bilemedim o bakışın, bir son bakış olduğunu.
Bir mendil vardı elinde, sanırım ağlıyordu,
Vagonun penceresinden, bana el sallıyordu,
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




haklısın dost bilemezdin, ama onunda başına gelecek ve seni anlayacaktır tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta