Ayrılırken tren gardan, tebessümler ediyordu,
Bilemedim ben bunun son tebessüm olduğunu.
Dönüp geriye bakarken, sanki bekle diyordu,
Bilemedim o bakışın, bir son bakış olduğunu.
Bir mendil vardı elinde, sanırım ağlıyordu,
Vagonun penceresinden, bana el sallıyordu,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
haklısın dost bilemezdin, ama onunda başına gelecek ve seni anlayacaktır tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta