Ayrılırken tren gardan, tebessümler ediyordu,
Bilemedim ben bunun son tebessüm olduğunu.
Dönüp geriye bakarken, sanki bekle diyordu,
Bilemedim o bakışın, bir son bakış olduğunu.
Bir mendil vardı elinde, sanırım ağlıyordu,
Vagonun penceresinden, bana el sallıyordu,
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
