acıyı sardım
acıya sardım
yüzümü ve gerisini
hep aynı yerde olmasa da hep aynı anda dönüp durdum
daha fazlasını istemez gibi
fantezilerimle yetersizliğim arasında sıkışmış aşkın
yükselip düştüğüm, adına evren denilen boşluk geçici bir lahit
acıyı sardım
acıya sardım
yüzümü ve gerisini
acıyla gülümsüyorum
bir aşk daha ilk dönemecini bile dönmeden
veda ediyorum
...özü kalsın
00,17
12.06.2012
Fevzi CebeKayıt Tarihi : 12.6.2012 00:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!