Son Bakış Şiiri - Ali Topcuoğlu

Boğazıma dizilen kelimeler
Sanki konuşmaya yeminli diller
Sessizce vedalaştı gözler
Birlikteliğin son anı
Son sözleri yankılanırken kulaklarımda
Bakıp kalan bir ben
Uzak ufuk çizgisi gibi ince
Gözyaşlarım kadar net
Sevda içimde yüreğimi yakıyor
Gölgelerin peşinden
Ümitsiz ayak seslerim
O maksatsız yollarda
Rıhtımın en ucunda
Sessizliği dinledim doyasıya
Denizin tuzlu sularında
Başka bir gizem
Dalgaların sesinde ayrılık
Nedendir bilmem
Bu akşam farklılık
Denizin bukadar katı donuk
Ve acımasız olduğunu
Bilmezdim önceden
İçimdeki sesiz çığlıklar
Çaresizliğimin isyanı
Geri döndüm geldiğim yollardan
Hüzün veriyor ayak seslerim
Bir anlamı kalmadı artık gidiyorum
Adını bilmediğim başka şehirlere
Anne...
Neden diye sorma
İçim yanıyor anlıyormusun
Hani aldatılmış insanı vurur ya
İşte öyle canım yanıyor
Bu can yaşarken ölüyor
Anne sakın ağlama
Mazimi anımsa
Mutlu olduğumu san
Unutmaki
Giden yalnızca bir insan
İşte günün son vapuru
Aşkımı ve gururumu gömdüğüm
Bu şehire son kez baktım
Yaşamın incittiği acılaştırdığı
Yıllarını alıp gittiği
Bir insan gibi
Dudaklarımdaki buruk tebessüm
Severken yaşadığım mutlu günlere
Umarsızca el salladım
Son bakışta aşık olduğum yerlere