01.01.0953 / Kahramanmaraş
Bahçenin bittiği yerde – kar damlı kış kokusu- sıknefesim
Çiçekler, dallar, yapraklar kurumaya gitmek için toparlanmakta
Bir kadın silmekte durmadan camını tertemiz gökyüzünün
Tepeler emzirirken meme başları gibi çocuk bulutları
Yoksul bir bozkır otunun üstüne ağlarmış gece
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta