Son Baharımdır Şiiri - Yavuz Erdin

O kadar karanlığım ki,
Güneşi tutsam ışıksız kalır.
Bir tebessümün ile aydınlanacak ruhumun,
Yetmedimi çektiği kahır.
Sol yanımdaki o büyük boşluk,
Ancak seninle tamamlanır.
Gel yarim tez gel her neredeysen,
Solup giden gençlik değil,
Artık Son Baharımdır.

Yitip gitmiş yılların ardından baksam da uzun uzun.
Döndüremem zamanı sel olup aksada yaşım.
Harcanıp gitmiş bir ömrüde çok gerilerde bıraktım.
Solup giden gençlik değil,
Artık Son Baharımdır.

Onca karanlığın içinde bir umut ışığı verdin dünyama.
Unuttum gelişinle boşa geçen zamanlarıda.
Bir nefes oldu her sözün kesilen soluğuma.
Pişman etme, sende pişman etme ne olur,
Değer verdiğim için sana.
Solup giden gençlik değil,
Artık Son Baharımdır.

Bir katre kadar olsa bile sana dair umudum.
Sonuna kadar direnirim vazgeçmek değildir huyum.
Değerimi bilirsen eğer kulun-kölende olurum.
Mevsimim kışa dönmeden severmisin beni ey ruhum.
Solup giden gençlik değil,
Artık Son Baharımdır.