Son Baharım Şiiri - Şahabettin Mert

Kaç baharım kaldı,
Kaç bahar daha sensiz yaşarım bilmem…

Sen benim son baharımdın…
Son umudum,
Son bağlanışım,
Son sevdam…
Sol yanımın son acısıydın…

Ne bilirdim!
Kış ortasında sevgi çiçeğimi açtıran,
Yalancı bahar olarak,
Yalan dünyama,
Yalancıktan geldiğini…

Oysaki yaşam nedenim derdim sana.
Oysaki tüm umutlarımı bağlamış,
Bahar kokulum, derdim sana…

Sen!
İki bahar dayandın bana,
İki yalancı bahar…
Ve!
Artık beni karakışlarda bırakıp,
Tüm kalan baharlarımı alıp da gidiyorsun…
Ne diyeyim.
Uğurlar olsun…

Yaşanacak kaç baharım kaldı,
Kaç bahar daha sensizliğe dayanırım,
Bilmiyorum…
Bildiğim tek şey!
Bahar yağmuru gibi geldiğin.
Bahar yağmuru gibi gidişin…

Olsun be gülüm!
Olsun!
Tüm hayallerimi alsan da,
Tüm yaşanmışlıkları unutsan da,
Tüm resimlerimi, şiirlerimi yaksan da!
Ben seni seviyorum…
Sen benim bahar kokulumsun…
Sana inat seni seviyorum…
Senden özgürlük isteyecek kadar değil,
Sana tutsak olacak kadar seviyorum...

Sen benim baharımdın...
Son baharım...
Son aşka inanışımdın…
Ve!
Her zamanda…
Bahar kokulum olarak kalacaksın…
Son baharımsın.
Son sevdam…

Demek şimdi gidiyorsun.
Hadi git!
Hadi son selamı çak da git!
Belli ki gitmeyi kafana çoktan koymuşsun…
Belli ki ben bunu çoktan hak etmişim.
Belli ki mutlu değilsin…
Hadi git!
Hadi al baharlarımı, arkanı dön ve git.

İçim kan ağlasa da,
Ruhum daralsa da,
Yaşamak;
Boynumda ağır bir ilmik olsa da…
İnan kırgın değilim.

Nice baharlarla;
Gittiğin yerde mutluluklar dilerim sana…