Son Baharım Şiiri - Barış Özmen

Dur ey sonbaharım dur!
Bari sen gitme ömrümden.
Grileştirdiğin bu hayattan.

Hani sen sonuydun mevsimlerin?
Bakıyorum sende gidiyorsun.
Öyle bir tavırki kimseye aldırmayan ,
Bir bakıma kendi sonunu hazırlayan.

Durdurun şu yelkovanları ve akrepleri,
Durdurun şu akışı!
Durdurun zamanın çarkını,
Kaldırın dağlarıma çöken sis bulutlarını.

Ve kuşlara yol göründü!
Ayrılık rüzgarları esmeye başladı ,
Yapraklar dökülüyor ,
Ardı arkası kesilmeden .
Savruluyorlar toprağa kavuşmak için.

Her sonbaharın bir sonu vardır elbet,
Benim ömür baharım ne çabuk geçti .
Toprağa yürüyorum soluksuz ,
Bitiyor baharıma ayrılan mühlet.