Derde sür beni
sür beni tenine
düşün her yerde.
Her selde ara beni
ara beni tan yerinde
gel ve arala yüreğimi
gül ve güneşlendir günümü
unutmuşum hatırlat koynundayken ölümü.
Geç kalma,
şu sonbahardan önce
yapraklarım dökülmeden
şu yangından önce
dallarım tutuşmadan
şu selden önce gel
köklerim sökülmeden
mahşerimden önce
düşlerim solmadan
olur olmaz gülmeye başlamadan gel.
Yüreğim sana yorgan
gel ve gir koynuma
ölümüne sarıl boynuma
dur karşımda selvi gibi
doya doya bakayım boyuna
bakayım boyuna yatarken boylu boyunca
bu ıssız mezarda.
Kayıt Tarihi : 6.11.2008 17:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özlem Yaşar](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/06/son-bahardan-once-gel.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!