Sonbahar rüzgarları üşütür bedenini
Gönül akla ters düşer yaş altmışa varınca
İnanarak nasıl ki güçlü sandı kendini
Nemrut”un ateşine su taşıyan karınca.
Bir yangın başlar kalpte zamansız telaşalarla
Su söndürmez, azdırır seyredersin çaresiz
Ak saçlarla bezenmiş dertle dolmuş başlarla
İçin için yanarsın, küle dönersin sessiz.
Sonra yılgın atının heyecanı akseder
Sen de uçsuz bucaksız kırlara uzanırsın
Gözlerinde bin derdin bini birden rakseder
Kendini yeni baştan bu halinle tanırsın,
Tükenir bir omuza düşen saç tellerinde
Acılara dönüşür birden gençlik hevesin
Ve bir kırık düş kalır titreyen ellerinde
Bir de buruk tebessüm,çıkarken son nefesin.
Kayıt Tarihi : 8.6.2007 23:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir seyrü seferdi gözlerimden geçen
iki nefes arası hayat
Yaşamak iki nefes arası ise
Yanmaktır var oluşun diğer adı
Altın ne kadar çok yanarsa
o kadar saflaşır ya
selam ile
TÜM YORUMLAR (2)