Bırak özgürlüğü savunmayı
Irkçılığın bitmeden senin.
Bırak kadını savunmayı,
Yaprakları solmadan güllerin.
Sen insan olmayı beklerken,
Son bahar gelmeden, kış gelir oldu.
Şiir okumadan sevdiğine,
Bir sabah çıkıp gitmeden sarılsan annene..
Tükenir mi sevgin ve de sadakatin,
İlk bahar gelmeden beklediğin güneşin.
Kalemi tutmadan okumak istedin.
İnançlara saygın olmadan hoca olmak istedin.
Ey insanoğlu var mı daha duymak istediğin?
Bilsem eğer adam olacaksan,
Sana sorar mıyım sandın...
Devrimi bilmeden, Deniz'i bekler olduk
Yılmaz Güney ölmeden, öldürdük olduk
Söyler misin bana ey insanoğlu,
Biz neden kalbimizi kinle doldurduk..
Şimdi sen de sorarsın bana,
Bundan sana ne?
Hatta söylersin bana
İnanır mısın sen de, bu söylediğine
İnanır mısın sen de, bu söylediğine...
Kayıt Tarihi : 23.3.2018 01:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!