Sonbahar çocuğuyum ben.
Hep bir kasvet, hep bir sıkıntı.
Sarıdır benim rengim.
Dökülen yapraklarım.
Son bahar çocuğuyum ben.
Ne soğuğum, ne de sıcak.
Sevgim artık sonunda.
Sayfalarım eski - püskü.
Sonbahar çocuğuyum ben.
Sonbaharın son günü gelen,
Son çocuğuyum ailemin.
Son bahar umudu.
Hava gri, rüzgar ıslak.
Sessiz tüm yapraklarım.
Geldi yine baharın sonu.
Son baharında çocukluğum...
Kayıt Tarihi : 6.8.2018 10:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
30 Kasım 1981 doğumluyum Sonbaharın son günü doğmuşum. Hüzünlü ve yalnız bir doğum günümde dökülmüştü bu kelimeler. Sene sanırım 2007
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!