SON BAHAR
Ezberine alarak sevdiğinin yüzünü yürümekteydi sonbaharda.
Sapsarı yapraklar her yerde.
Hafif bir rüzgar esince dallardaki yapraklar döne döne usulca yere iniyordu.
Ve yaprakların çıkardığı sesi dinlerken acı bir gülümseme belirdi adamın suratında.
Anılar hiç hareketlenir mi? dedi içinden
Rüzgarın her değdiğinde hareketlenen yapraklarla beraber anıları dökülüyordu adeta dalından.
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta