Son Ayrılık Şiiri - Sami Akman

Uzun ve geçmek bilmeyen geceler vardır ya
Hani bir an önce sabah olsun diye beklediğin
Yalnızlığın, hüznün doruk noktasına vardığı
Duygusallığın büyüdükçe büyüdüğü geceler
Yükünü boşaltmış bir geminin
Sessiz bir limanda beklediği gibi
Sabahı beklersin
Sanki içindeki umutlar gerçekleşecek gibi
Hani gökyüzünde bulutlar yağmurları taşır ya
Rüzgarlar savurur ya umutları
Okyanuslarda erişilmez bir şey olur ya ulaşılmadık
İşte onu ararsın, sonunda duyacağın pişmanlık
Güneşin ilk ışıkları vurur yüzüne
Gözlerinde mahmurluk, ya da ağlamaktan şişmiş
Aynaya bakmak istemezsin, görmemek için gerçekleri
Ama bu kaçışın sonu yok, görmek istemediklerin yanı başında
Düşlerin boşa çıkar, hayallerin kırık
Son pişmanlık fayda etmez artık, sonu ayrılık
Veda bile edemezsin, giden gitmiştir artık
Canından can gider ya, bu son ayrılık....
®©