Otobüs durmadan ilerliyor,
bense gitmemek için direniyorum,
adımlarım geri gidiyor, otobüs ilerliyor,
derken evinizi görüyorum son kez,
Saat dört onbirdi en son evinizi gördüğümde,
Aylardan yirmi iki ağustos veya yirmi üçüne bağlayan gece,
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta