Otobüs durmadan ilerliyor,
bense gitmemek için direniyorum,
adımlarım geri gidiyor, otobüs ilerliyor,
derken evinizi görüyorum son kez,
Saat dört onbirdi en son evinizi gördüğümde,
Aylardan yirmi iki ağustos veya yirmi üçüne bağlayan gece,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
