Son Aydınlığım Şiiri - Hasan Özünal

Son Aydınlığım…

Günüme güneş oldun, geceme mehtap,
Günler geçti şimdi, yolculuk var ebede.
Sen ki son durakta hayat bulan serap,
Geliverseydin ömrüme daha ilk seherde.

Şimdi gecem mehtaplı, günlerim aydınlık.
Dağıldı sevgi diye çırpındığım karanlık.
Neyleyim ömrü ahirde geldi ise sultanlık,
Şimdi artık son sahnesinde bu son perde.

En güzel duygular, hep filiz kaldı içimde.
Yollarım çıkmaza ulaştı her bir seçimde.
Gülistanım bir gül açmadı hiçbir biçimde,
Geldin ama son imzasın bu şekilsiz eserde.

Şimdi coşkun yaşamalı, her günü bir yıl gibi
Elbet bir gün gel diyecek, emanetin sahibi
Bir teselli ikramiyesi gibi oldun, bir efsun gibi
Gülerek uğurla artık beni sen bu son seferde

Karaman – 2015