Kokla diye bir gül göndermişin bana,
Dikenlerini unuttum battı sol yanıma,
Gülü seven dikenine katlanır derler ama,
Bu gülün dikenleri yaralar açtı ruhumda…
Tabip sensin, bana tabip aratma boşu boşuna,
Batırdığın dikenleri çıkar, ilaç ol yaralarıma,
Dikenlerin öldürüyor beni, daha fazla kanatma,
Gül diye sevdim seni, dikenler ecelim oldu bana…
Sordum bülbüle gül için çekmiş ömrünce cefa,
Bilmem ne fayda bulmuş, ne de ahde bir vefa,
Feryadı figan eylemiş, hastalanmış hep yasta,
Vazgeçer mi gülünden, gül sevgisi onda bambaşka…
Kokladım gülü, dikenleri batsın battığı kadar daha,
Çıkarma dikenleri biraz daha batır, batır ruhuma,
Tabip olma, dokunma senden kalan hatıra yaralara,
Son aşk,en güzel, en özel gül’sün, her yanım acısa da…
Kayıt Tarihi : 8.6.2011 00:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!