Bu nemenem iştir, nasıl oyundur
Cenaze evinde, saz çalan gördüm
Baştan başa, bir kaç fasıl, soyundur
Arsızlanmış yüzde, söz çalan gördüm
Boş sözlü ağızlar, pek yalak durur
Laf nakliyesidir, çift kulak durur
Şuursuz beyinler, muallak durur
Yırtılmış edebe, yüz çalan gördüm
Zayi olmuş günler, ömür aşarken
Eyvahlar anlamsız, sözler şişerken
Daha yeni yeni, cemre düşerken
Havamızı kırıp, buz çalan gördüm
Halis görünerek, boynunu büküp
Yeşil dünyamızı, kökünden söküp
Garibin cebine, gözünü dikip
Ulu orta yerde, düz çalan gördüm
Bir zaman gülümüz, batmaz dikendi
Gözlerin zevkine, boyun bükendi
Fidanlar kocadı, lezzet tükendi
Tatlı balımıza, tuz çalan gördüm
Zor insanlık kol geziyor elemde
Küfür uçuşuyor garip kalemde
Meyveler şımarık, sanal alemde
Notalı elmada, muz çalan gördüm
Emeksiz nefisler, tekler yamaçta
Düzelmez huyumuz, saklı kırbaçta
Aras'ım inişte, hırsız revaçta
Asalak dolaşıp, tez çalan gördüm
İSHAK ARAS
ishakaras (mihman)
18 Ekim 2021
Kayıt Tarihi : 18.10.2021 11:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!