Son Arzum Şiiri - Şefik Koman

Dostlarım...
Ben ölünce bana oturup ağlamayın,
Beni kara toprağa gömüp,
Bir mekânda toplaşıp için.

Üzüntünüzden,
Ya da sevincinizden.
Başka ne gelir ki elinizden.

Sakın ola üzülmeyin,
Sakın ola ağıtlar yakmayın bana.
Beni de aranıza alıp,
Konuşun, gülüşün, söyleşin.
İçkinizi neşeyle için.
Bektaşi fıkraları anlatın.
Anılar patlatın .
Şiirler okuyun.
Ama şiirler,
Devrimci şiirler olsun..

Bir ağacın yere düşen meyvesine
Kimler üzülür.
Kimler sevinir bilemem.
Uzandığımda kara toprağa,
Sizlerden son arzum şudur:
“Ne olur son arzumu lütfen yerine getirin
Ve hepiniz topluca sevinin ölümüme.
Sahip olabildiğim için,
Sizlerin sevgisine”
Her kadeh kaldırışta
Beni de hatırlayın,
Ya.için,ya da diriltin.beni
Şana, şerefe, paraya pula değil,
Sağlığınıza için.
Dostluğa için,
Sevgilere için

Eğer böyle yaparsanız.
Ben sizleri toprak olsam da severim.