Son Arzum Şiiri - Haydar Okur

Son bir arzum var senden, gökyüzünde batan ay'ım
Karanlıklar içinde, şifasız bir hastayım
Senden başka ne bir arzum var, ne de bir istek
Bana son nefesimde, son bir ışık ver bir tek

Siyah bir örtü gibi geceyi ruhuma ger
Gözlerim kapanırken, son yudumu sen ver
Yoksa ne dost isterim, ne de yabancı bir el
İsmin dudaklarımdan ayrılırken ey güzel
-----
Ben sevda adına, sevmek adına, her defasında yüreğinden yara alan,
Ve bütün yaralarımın kabuk bağlayıp, silinmeye yüz tuttuğu...
Aşk sözcüğünü lügatımdan çıkarıp attığım, duygusuzluk kundağına
Kendimi sarıp sarmaladığım, bir evrede çıktın karşıma..

Ben, aşık olmamak adına yeminler ettiğim,
evrenimi zifir yüzlü gecelere bıraktığım bir evrede
Şiir yolculuğuna, yoldaş buldum ben seni.

Bozmamalıydım ahdimi, bozmamalıydım yeminimi
Bu direncimi darmadağın eden, nasrlaşmış yüreğime aşkı taşıyan sendin
Aşk karşısında şaşkın ördek misali bocalayansa benim...

Duru durağı olmayan bir acılı, hüzünkar, yolculuktur gidiyor
Şikayetçi değilim, sevginin en güzelini, en sıcağını yaşıyorum
Bol biberli acılı da olsa bu menü, bunun mutluluğunu yaşıyorum.
Çünkü her derince yaniş, her derinçe iç çekiş
Beni sana biraz daha yakınlaştırıyor...
Bir insana seni seviyorum diyebilmenin güzelliğini tadıyorum...
Sevildiğini hissetmek duygusu gibi hayatta tatlı ne olabilir ki...

KÖMEN