Son arzu'm yokluğundan vur beni

Son arzu'm yokluğundan vur beni

Son Arzu’m
yokluğundan vur beni

Anladım ki anlatılmaz,sadece yaşanırsın
Rüyasına bile gülüşünün koca bir ömür adanırsın
Zararın kendinedir yar ziyanın fikrime yanılırsın
Ummanda zerresin belki ama zerremde
ummanımsın

Seni görünce tutulur dilim
Görmez gözüm incinirim
Beni sensizliğe atıp gitme
Anlatamam anlayamazsın çok kırılırım
Uzansam yanına sarılsam yine
Çeksem kokunu ciğerlerime
Uyuya kalsam gülüşlerinle

Uyurken seni izliyor olmak vardı şimdi.
Kokunla sarhoş olup,
Kelebeklerle odanı donatmak
Uyandırırken önce allaha sonra gülüşüne sığınmak
Yatağımızın üzerinde bağdaş kurup
Kahvelerimizi yudumlamak
Ama
Yürüyor olmamak vardı şimdi elleri cebinde
Emirgan sahilinde
Ve hırpalamamak vardı
Yorgun ciğerlerini yok edercesine
Beraber yaşamak yaşlanmak dururken

Bırak gölgem karışsın gecene
Bırak sözüm karışsın hecene
Benim namım yürümez be cano
Senin gülüşünün devrim olduğu yerde

sen hep ol
Özüme göz,heceme söz,
Yanışıma köz
Ama olma
Doğruma yalan
Ömrüme talan
Gönlüme ziyan

Rüzgârların vurduğu kıyılarda
Bana ithafen okuduğun şarkıyı dinliyorum
‘’Senin yerin benim yanım
Gelde rahat uyuyalım ‘’diyordun
Bilemezsin tahmin bile edemezsin
Kaç sigara söndürdüm
Kaç dalga öldürdüm ayak uçlarımda
Yalnızca sendin çıplaklığıma sıcaklığını hissettiren
Nesne arama yarim
Öznesi sensin bu aşkın yüklemi de ben

Şapkadan tavşan çıkartamam ama
Gülüşlerini şarjörümün yatağına sarıp
Merminin çekirdeğine gizlerim yar
Yokluğunla sınama ömrümü

Çok üzülürsün biliyorum
Belki bir ömür boyu da affedemezsin
Ama ayağı kırılan atları vururlar be cano
Yüreğim kırıldı gülüşünü hak bildiğim


Kaybettim artık
yarınlarından çekiliyorum yar
Ama unutma,
sevdiğin değil,seni seven
oldu mu dediklerinde

Deki
"Deli"dediğim biri vardı
Beni gördüğünde eli ayağına dolaşan
Tavlada sıfıra karşı yendiğim
Beni imkanlarım için değil
Yalnız ben olduğum için seven

Bana kimse sormaz ama
Sorarlarsa inkar etmem merak etme
ben vardı demem,var derim
hala gece yarıları
sahte dostlarından
Riyakar yaşamından
Hormonsuz gülüşlerime
Arayıp nerdesin diye
İlticasını beklediğim biri

Var dı demem Var derim
Hayalini bile aldatmadığım
Yattığım odanın duvarlarını gülüşüyle donatıp
Yokluğunu yumruklarımla kanattığım biri

Saydırma şimdi bana burda bunları
Neden ağlıyorsun diyorlar
Onsuzluk diye bir hastalık var diyorum
mal mal bakıyorlar
bunlar sensizlik nedir bilmiyorlar
Ya bir kaza geçirmeliyim ya da bir beyin travması
Unutabilmek ihtimallerimin arasında bile yok
Kime gülüşü güzelim derim
Seninle ilk görüşmemizi hatırla
Beni Pazar yerinin önünde
Ceylan bakışlarınla beklemeni

Tavla oynarken ki gülüşlerini
Sana şiir okurken ki yaslanışlarını
Hiç değilse
Benim sana olan adanışlarımı
Omuzunda uyuya kalışlarımı
Sana sarılıp kokunu
ciğerlerimi patlatırcasına
içime çekip öpüşlerimi unuttur
Unuttur da öyle yarım ve yaralı bırak yarına

Sevmezsen amenna
Başım gözüm gönlüm üstüne
Seviyorsun hoşlanıyorsun
Seninle yatıyorum sensiz kalkıyorum
Bir gün sırf sensiz uyanmamak adına kalkmıyacağım yattığım yerden o olacak
Nasıl seviyorum seni biliyormusun
Ben ilk defa sabahlara kadar
sevişmek istemedim bir kadınla deli gibi
incitmekten korktum

Sadece gözlerindeki beni izleyerek
kalp atışlarını dinleyerek uyumak istedim
ve uyanamamak umrumda bile değildi
Allah aşkına
Bir gün çık gel be eski günlerdeki gibi sürprizin olsun
Yakala suç üstü beni sevdanı basarken bağrıma
Yüreğini yüreğime bula
Varlığın tek sermayem
Gözlerinin kıyısına demirlediğim

Ağız dolusu sövüp saydığım
Şu kahrolsı sensizliğimi yok edercesine
Ne olursun vur beni vur
İntihara en yakın yerimden
İnfazımı yokluğuna bırakma
Düşlerin yaşatmaz beni

Şair olduğuma bakma sen
Benim herşeyi herkesi sevebilme yeteneğim yok
Yalansız ve çıkarsız sevmekten başka
Ne zararım dokunabilir ki sana
Sana verdiğim her sözü tuttum
En son sensiz yaşayamam demiştim
Fazla sürmez o da olur

Hangi ara bu kadar sevdin
Bağlandın demiştin ya
Bel ki yıllardır aramaktan yorulup
Vazgeçtiğim parçaydın sen
Ne zaman herşeyim oldun
Aldığım her nefeste
Duyduğum her seste bulundun bilmiyorum
Hani şairliğimi şiirliğine ver demiştim ya
Bunu hiç sevilmemişliğime
Görmemişliğime ver

Son defa dediğini yapmak istedim
Hani bana uzak allaha yakın ol demiştin ya
Sen söyle kaç intihar yeter
İçimdeki seni öldürmeye

Gidiyorum gözlerinin kıyısına demirlediğim
Hiç kimsenin bilemiyeceği bulamıyacağı
Göz yaşlarımı göremiyeceği bir yere
Herkes mutlu olmayı isterken sevdiğiyle
Ben tercihimi seninle mutsuz olmaktan yana kullandım
Ama seninle sensiz değil
Çık gel iki arada bir deredeyim
Ellerini dişime değil yüreğime koy yar
Ağrımı herkese emanet edemiyorum

Akciğer kanseriydim
Hiç kimseye söylememiştim
Senden gizlemiyecektim
Beklenmedik bir finalle
Kapatmak istemiyordum perdelerimi hayata
Ne paran pulun,ne malın mülkün,
Ne şanın şöhretin değildi umrumda
Omuzunda uyuya kalışlarım vardı ya
İşte öyle mutlu ölmek istiyordum kollarında
Son çırpınışıydı bu gönlümün
Sense bir kere gördün güldün
Değiştirdin dünyamı
Ondan sonra hep kördün

Elasını ak
Gülüşünü hak bildiğim
Yaralı bir ülkeyim şimdi
Terkedilmiş bir şehir
Ben sana gelemiyorum
Sen bana gel
Tüketmeden beni içimdeki zehir

Ben hiç kimse değilim herkes gibi sevmem
Giderkende severim,sevmesende severim
Bir bakışın yeterken beni mutlu öldürmeye
Yetmeyecek o allahın gücü inan sensiz yaşatmaya

Karla karışık yağarım bu gece
Bahçende ki fiskiyelerinden kaçmam
Gönlüme dolandın ya yar
Merak etme ayaklarına dolanmam
Söz veriyorum
Dudaklarımı senden başkasına kanatmam

Sensizlikten tutuklanırım bu gece
Ama yinede yokluğunu varlığıma bırakmam
Gırtlağıma kadar seninle dolmuşum
Düşlerim çırılçıplak,zaten faili meçhulun olmuşum
Bırak şakaklarına cesedim düşsün gülüşlerin kadar

Vazgeçmemi isteme senden
Yüreğimi yararak girdin
Yıkarak gitsen ne olur ki
Gözlerimdeki damlalar kirpiklerimi kurşunlar
Gidişini görecek kadar yaşatır mı sanıyorsun beni
Kapat perdeleri kimse görmesin
Tam yokluğundan vur beni
Aşkına esaretim bitsin bu gece…
Soluğun nefesimi kessin bu gece
Kefenim toprağına erişsin bu gece...

Bir gece için daralır
Zaman geçmez gün aymaz olursa
Bil ki
Hüzünlü yüzü,aykırı sakalıyla
Bir şair intihar etmiş
Ve bir yıldız kaymış gökyüzünde
İnanamazsın ama
Kesilince günaydın mesajların
Belki bu gün yarın değil ama bir gün
Gözlerin dolar düğümlenir boğazın
Kendimden bilirim ağlarsın zırıl sırıl ulu orta
Ve meydan okursun allaha
Kendimden bilirim
Kısacık tek harflik bir cümle olurum dilinde
Yalnızca ‘o’ dersin benim için ‘ o’
O olsaydı böyle olmazdı dersin
Tesbihin bende gülüşlerim sende
Alacak verecek yok yani
Daha fazla yormim seni
Haydi yaradanıma emanet
gülüşü güzelim

Mesut Kaplan
Kayıt Tarihi : 26.9.2016 12:46:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mesut Kaplan