İki gözüm...
Sana bu kelimeleri dört metrelik
Bir odadan yazıyorum.
Belki de hiç görmeyecek gözlerim,
İstanbul'da günün batışını.
Belki de hiç görmeyeceğim,
Bu müebbetlikte gözlerinin rengini.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
