Hep hatırlamışımdır
Yürüyüşe çıktığım eski sokakları
Parklarda rüzgârları
ve düşünmüşümdür
Çok zengin olurdum herhalde
Duygularımı besteleyebilseydim
Barlarda her yudum içkiyle beraber
Yüreklere boşalan acıklı melodiler.
Son kilometreleri,
Bir temmuz ayında emeklemek sadece
Acılarımı dindirir.
ve tek camlı bir gözlük takıp,
Seyretmek dünyayı son kez
Boş olan çerçeveden.
Ne özlemlerim vardı eskiden
Daha ilk adımda bıkmış olmak
Ne demektir bilir misiniz dünyadan?
Bozulmuş demektir tüm sihir.
ve bir gün,
Kendi haline kalacak
Bu şehir.
Kayıt Tarihi : 24.3.2007 00:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Tarih: 21.06.1997

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!