Ben ağlarım.
Dışarda ağıtlar ağlar.
Nasıl bir kaybediştir ölüm anlayamam!
Ya bizim kaybedişlerimiz,
aynı sayılabilir mi? dokulen göz yaşları.
Engeli henuz konulan bir dokunuştur ölüm.
Ve bir daha söylenemeyecek son ağıt.
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta