Ben ağlarım.
Dışarda ağıtlar ağlar.
Nasıl bir kaybediştir ölüm anlayamam!
Ya bizim kaybedişlerimiz,
aynı sayılabilir mi? dokulen göz yaşları.
Engeli henuz konulan bir dokunuştur ölüm.
Ve bir daha söylenemeyecek son ağıt.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta