Ben ağlarım.
Dışarda ağıtlar ağlar.
Nasıl bir kaybediştir ölüm anlayamam!
Ya bizim kaybedişlerimiz,
aynı sayılabilir mi? dokulen göz yaşları.
Engeli henuz konulan bir dokunuştur ölüm.
Ve bir daha söylenemeyecek son ağıt.
Kayıt Tarihi : 1.7.2007 20:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!