kaldırımlar boş
gözlerin bir yok oluşun sanığı
ve bütün deliller seni gösteriyor
sana çalıyor hayat son günlerini
ki sen aşktan kalkmış bir düşüşsün
bir ölümün son tanığısın
ve bir ölünün gördüğü son düşsün...
zamanın çehresine bulaşmış kara bir lekesin
koparılmış her takvim yaprağında
...ki belli değildir
takvimlerin bitişi
her son bir diğerinin başlangı olur
ve ne zaman tükenirse göz yaşların
bil ki seni bekliyorum henüz açılmamış
bir "gül" yaprağında...
"kaldırımlar boştu o gece
güneş doğmamaya yeminliydi sanki
herkes karanlıktaydı
herkes bilinmedik bir maceraydı
yalnız sen parlıyordun
doğmamaya yeminli güneşten yüce"...
Kayıt Tarihi : 12.11.2012 13:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!