Serim aysız kaldı gecem karanlık
Susuz çiçeğimdeki yapraklar gibi
Döküldü toprağına son canlılık
Rengi solmuş gözlerimde tüm güzelliğin
Yitirilmiş mutluluklar sevgiler gibi
Kayboldu kalbimde son derinliğin
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
