Bu son çağrımdır sana, bilesin.Ya kendin gel, yada bendeki hâyâlini düşlerini hele helede anılarını al götür uzaklara.Yoruldum bendeki seni taşımaktan. Yoksa ipe çekeceğim bendeki seni, dönmemek üzere.Seninle gezdiğimiz caddelerden, oturduğumuz kafelerden lütfen al git kendini buralardan.Belliki bir daha gelmeyeceksin gittiğin yerden.O halde benide azad et sana olan tutsaklıktan ki bende özgürlüğü tadayım.Lütfen...
Ahmet Türkkan
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta