Karanlığımın Son nefesleri belkide, sigara ile ciğerlerimi doldurduğum, geçmiş kokulu anılar...Aydınlatabilmek için ruhumun kör kuyularını, belki bir ŞEMS'tir ihtiyacım olan belkide sadece ZAMAN. Geç kalmaktan korkuyor, buzdan kir kalelerimde bir kıvılcım daha bekliyorum... Sonra bir nefes daha alıyorum, sessizce yaktığım sigaramdan, geriye dönüp bir kez daha bakıyorum aşka yenik düşmüş yüreklere.... Pembenin tonlarını arııyor gözlerim gözlerinde, kalbim ise yine meçhule giden gemide...Sürüklüyor düşünceler geriye en geriye... takvim yaprakları bir bir düşerken
ömür denen bu yolculukta, daha kaç nefesim var alacak, daha kaç engel var aşılacak yada takılacak, daha kaç anı varsa içimi yakacak, hepsini bir bir yaşayarak....Aklımdaki cevaplanmayı bekleyen yüzlerce soruya vereceğim tek cevap {SUSMAK}
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta