seni ben enis diye sîneme çekmiştim
vicdan buz tutmuş seylâb idi, eridi
gönlümün gülü soldu
soyundum ve tutundum kıyısına suyun
Bî-sütunlar da seddeyleyemedi tenimin dalgalanmasına
atlastan cânıma karalar bağladım, kalbimi dağladım
kayıtsız bir kasırga boyu ağladım
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta