Gözümden düştüğünü gördüm demin
Yanaklarıma dokunmak içindi demi
Yanaklarım gözyaşlarımın ulaşacağı son zemin
Ve gözyaşlarım umuda giden son gemi
Bir hayalden ibarettin, benim için
Hâlâ sen dolu içim
Ben sokak sen evdin
Sensiz de yapabilirdim, fakat içimdeydin
Ne zaman yola çıksam, seni gösteriyor pusulam
Kendimi buluyorum hep kurduğun pusuda
Buğulu pencerem, puslu gözlerim
Ve özlemim bir nefret gibi kustu sevgimi
Kaybetmiş bir insan ölümden kaçmaz
Kapat kalbini kimseye açma
Emin ol kimse sıratta sırıtmaz
Bu vakitten sonra kıblem olsan kılmam namaz
Kayıt Tarihi : 3.3.2020 05:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!