Gün geceye hasret çeker,
Tutuşur güneş sözlerinde,
Bir kor olur düşer yüreğime.
Son yük trenide kaçmıştır,
yükü sevgi, adresi belli.
Son umut tükenmiştir,
Son geceyle beraber.
Ve kurumuştur gözpınarım,
Gönül limanıma uğrayan son gemi,
(ilk ve) Son sevdamı alıp,
Yelken açmıştır umutsuz gündüze.
Artık hiç gece olmayacak.
Artık sevemeyeceğim bir güvercini.
Artık umut etmek yok,
Beklemek bitti.
Son dalga vurdu karam'a,
Ve son kez tuz bastı yarama,
Yumuşak ellerin..
Gözlerin son kez nefret getirdi,
Ve son kez dirildi,
Sohbetimi kısa kestiğim,
Ruhum şeytanı.
Kelimeler zehir, cümleler yakar,
Düştüğü yeri gözyaşlarımın.
Harfler şimşek gibi çakar beynimde..
Derdim: Sensizliğin savrulan sessizliği,
Yaşam bir perde çekti,
Sevdamın son sevinçli sahnesine...
Kayıt Tarihi : 5.11.2002 02:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!