“bu, son şairin son şiiri
sen; son şiirin son mısrası..”
son silahımın son kurşunu
son aşkıma son cellat...
bu son güzün son günü
bu son rüzgar, son ağacın son dalındaki
son yaprakta düşüyor son yere doğru
eyy! şanlı insan!
Kalbimde çıktığın son noktaya
Ben bile çıkamadım...
sen sonuncusun RÜVEYDA
en sonuncusun...
Kayıt Tarihi : 11.11.2003 15:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!