Sömürünün kalesinde, bir dağ çiçeği,
Toprağın kanında, sevdanın izi.
Dayatılan düzen, bir kör karanlık,
Lakin içimde, göğün ta kendisi.
Ne bu şehir, ne bu kalabalık, ne bu yara,
Ne de bu zincir, ruhumu bağlayabilir.
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta